Klachten & Problemen

Lichamelijke problemen ...

…. zoals bijv. m.b.t. de slaap, zindelijkheid, voeding, alc./ drugs, etc. …

Volgorde van onderzoek volgens het zgn. ‘Bio-Psycho-Sociale’ model:

‘Nurture’ – ‘Nature’: Problemen worden altijd veroorzaak door een combinatie van omstandigheden (‘Nurture’), die inwerken op bepaalde qua aanleg aanwezige kwetsbaarheden (lees: ‘gevoelige snaren’, opgelopen ‘allergieën’).

Eerst lichamelijk welzijn: Hulpverleners met een medische achtergrond (zoals wij) zullen altijd eerst een lichamelijke (Biologische) bril opzetten, alvorens te gaan psychologiseren, vanuit de overtuiging dat problemen pas als psychologisch of sociaal van aard mogen worden beschouwd, als eerst eventuele lichamelijke factoren in kaart zijn gebracht cq zijn uitgesloten.

Leer meer …

Ontwikkelingsproblemen ...

… zoals bijv. ADHD, PDD-NOS/ ASS, Asperger, MCDD, etc. …

‘Ont-wikkeling’: De ontwikkeling kan weliswaar gestimuleerd, geremd en gestuurd worden door omstandigheden zoals opvoeding, maar verloopt toch ook grotendeels van binnenuit en vanzelf, (het woord zegt het al: alsof er iets ‘ont’-wikkeld wordt), zonder dat we overigens precies weten hoe dat gestuurd en gecoördineerd wordt.

Dwz dat allerlei vaardigheden die je weer nodig hebt voor de ontwikkeling van andere vaardigheden, als het goed is, precies op tijd en in de juiste volgorde moet plaatsvinden. Dat dat door onze genen aangestuurd wordt, is wel duidelijk, maar hoe dat precies gebeurt, laat staan hoe we dat zouden kunnen bijsturen, is niet bekend en dat zal waarschijnlijk de komende 50 jaar helaas ook wel zo blijven. Lees meer …

Cognitieve problemen ...

… bijv. m.b.t. IQ, Leerstoornissen, Dyslexie, Psychose, etc. ….

Leerproblemen, Concentratiezwakte, problemen met Planning en Organisatie, Geheugen, etc. 

Denken – Voelen – Doen: De activiteiten van een mens zouden kunnen worden ondergebracht in de driedeling ‘Denken, Voelen en Doen’ (waarbij ‘Doen’ verwijst naar ‘Gedrag’ en ook wel eens aangeduid wordt met woorden als ‘Willen’ of Handelen’)

Ad-1: Denken: Dit hoofdstuk gaat over het eerste aspet: ‘Denken’ ofwel ‘Cognitie’, als functie van de hersenen waar van alles mee aan de hand kan zijn.

Cortex ofwel Grote Hersenen: Het gaat dan mn om het functioneren van de grote hersenen, ook wel ‘Cortex’ genaamd, waar tientallen, zo niet honderden functies zitten als taal, spraak, lezen, rekenen, concentratievermogen, planning- en organisatie, geheugen, intelligentie, motoriek, etc.

Probleemoplossend vermogen: Eigenlijk allemaal zaken die je nodig hebt om allerlei dagelijkse taken te verrichten en problemen op te lossen, bijv. op school.

Allerlei gespecialiseerde deelgebiedjes: Omdat er zo ontzettend veel cognitieve functies bestaan waar van alles mee aan de hand kan zijn, houden ook heel veel mensen zich daarmee bezig die allemaal gespecialiseerd zijn op een specifiek gebiedje (met het risico van versnippering):

Lees meer …

Emotionele problemen ...

… waaronder bijv. angst, PTSS, Dwang- en depressieve klachten …

Denken – Voelen – Doen: De tweede van de driedeling waar menselijke activiteiten in zou kunnen worden ondergebracht (en waar dus iets mee aan de hand zou kunnen zijn) is het ‘Voelen’.
.
Het gaat hier om de regulering emoties zoals angst, boosheid, somberheid, etc. Ook hier zijn er weer talloze gevoelens die men wel eens heeft proberen in te delen in vier hoofdcategorieën, ofwel basisgevoelens aangeduid met 4-B’s, tw:

  • Bang
  • Boos
  • Blij en …
  • Bedroefd (Somber)
    .
    … waarbij we aan de derde natuurlijk niets hoeven te doen of zelf na streven. (tenzij dat doorschiet in een manie …).
    .
    Lees meer …
Gedragsproblemen ...

…waaronder ODD, Antisociaal gedrag, Gewetens-problemen, etc….

Denken – Voelen – Doen: De laatste van de driedeling waar menselijke activiteiten in zou kunnen worden ondergebracht (en waar dus iets mee aan de hand zou kunnen zijn) is het ‘DOEN’. (waarbij ‘Doen’ dan verwijst naar ‘Gedrag’ en ook wel eens aangeduid wordt met woorden als ‘Willen’ of Handelen’)

Symptoom/ uiting van iets anders: ‘Gedragsproblemen’ is wel een heel breed begrip waar zo’n beetje alles onder geschaard zou kunnen worden. In feite is gedrag immers ‘slechts’ de uiting van wat er in de binnenwereld allemaal gebeurt.

Voorbeelden: Dat kan agressief of opstandig gedrag zijn of juiste overmatige passiviteit, verlegenheid, sociale angst, druk gedrag, concentratieproblemen, moeilijke stuurbaarheid en corrigeerbaarheid (en dus opvoedingsproblemen), gebrekkige aansluiting bij of afstemming op leeftijdgenoten, gepest worden, etc. etc.

De term ‘Gedragsstoornis’ wordt echter gereserveerd voor mensen met zgn ‘externaliserende’ problemen.

Lees meer …

Continuüm van hypersociaal meevoelend naar antisociaal egocentrisch: Je zou alle mensen op een continuüm kunnen plaatsen, een lijn met aan het ene uiterste links de mensen die zich extreem voegen naar anderen en zichzelf volledig wegcijferen en aan de andere kant rechts, zij die volledig egocentrisch bevrediging van hun eigen wensen en behoeften nastreven en met niemand rekening houden.

De mensen links van het midden hebben een grote kans om zgn. ‘Internaliserende’ stoornissen te ontwikkelen (zoals angst, depressie, afhankelijkheid, vermijding, etc.), terwijl rechts van het midden de mensen zitten met een grotere kans op het ontwikkelen van zgn. ‘externaliserende’ stoornissen (zoals agressie, impulsiviteit, verslaving, criminaliteit, etc.), met dus helemaal aan het meest rechtse uiteinde de mensen met een antisociale persoonlijkheidstoornis. De mensen met een gedragsstoornis zitten rechts van het midden.

Waarschijnlijk is het feit dat er allerlei behoeften, wensen en impulsen in ons opkomen, hoe extreem ook, helemaal niet zo gek of afwijkend. Er is echter iets in ons dat ons er van weerhoudt ze in onverhulde/ ongecensureerde vorm te uiten of ons gedrag er door aan te laten aansturen, waardoor wij sociaal kunnen functioneren, dwz rekening houden met anderen (50%) zonder onszelf te kort te doen (50%) en dus ergens rond dat midden op het continuüm bewegen.

De vraag is wat dat is wat ons ervan weerhoudt om onze impulsen blindelings te volgen of te uiten, want als je dat weet, weet je ook waarom iemand bijv. te veel rechts van het midden zit.

Dat kunnen sociale overwegingen zijn, het niet ‘snappen’/ aanvoelen dat/ waarom je bepaalde dingen niet kunt maken, zeggen of doen, vanuit een zich niet kunnen verplaatsen in de ander en dus ook niet van binnen uit in- of mee kunnen voelen hoe iets bij die ander aankomt, zoals bijv. igv autisme het geval is.

Maar dat kunnen ook morele overwegingen zijn. Dus te weinig angst, schuldgevoel of schaamte kunnen voelen en dus een gewetensprobleem zoals bij antisociae mensen het geval is.

ADHD: Het kan natuurlijk ook zo zijn dat je wel degelijk bang bent, je schaamt, baalt of je schuldig voelt, maar dat het je gewoon niet lukt je impulsen te beheersen, ofwel omdat ze te sterk zijn (een te groot muitend leger), ofwel omdat jij te zwak bent (generaal met weinig gezag) ofwel omdat je afweermechanismen het begeven (je adjudanten/ hulpofficieren je aan je lot over laten).

Diagnostiek: Gedragsproblemen vormen weliswaar heel vaak de directe aanleiding voor het zoeken van hulp, maar om er echt iets aan toe doen is het nodig om een geloofwaardige hypothese te ontwikkelen van wat er innerlijk aan de hand zou kunnen zijn waar het gedrag een uiting van is. Een proces dat ‘diagnostiek’ wordt genoemd.

Zo mogelijk vanuit begrip en inzicht: Iets waar wij binnen PolyZoom grote waarde aan hechten vanuit een soort ingeboren weerzin om iets te gaan doen zolang we niet weten wat er aan de hand is. (I.t.t. sommige zeer pragmatische therapeuten uit de hoek van bijv. de zgn. ‘oplossingsgerichte’ therapierichtingen die meer te werk gaan vanuit een grondhouding van: ‘het interesseert ons niet waardoor iets komt en hoe het werkt, als het maar werkt’).

Procesdiagnostiek: De eerlijkheid gebied ons echter om te zeggen dat het ons ook niet altijd lukt om precies te achterhalen hoe iets in elkaar zit en we dus ook noodgedwongen genoegen moeten nemen met een zgn. ‘werkhypothese’; een voorlopige aanname van wat er mogelijk aan de hand kan zijn en dat kan worden aangewend om een voorlopig beleid op te stellen, maar waarbij serieus rekening gehouden moet worden met de mogelijkheid dat die verklaring gaandeweg moet worden bijgesteld op basis van voortschrijdend inzicht en/ of het al dan niet aanslaan van bepaalde behandelingen of interventies. Een proces dat ‘procesdiagnostiek’ genoemd wordt en waarbij diagnostiek dus niet altijd in de tijd voorafgaat aan behandeling maar gelijk opgaat.

Individuele en systemische benadering: Zoals al eerdere en elders op deze website gesteld zullen we daarbij niet alleen individuele factoren in overweging nemen zoals de geaardheid of specifieke levensgeschiedenis/ ‘live-events’), maar ook ev. oorzakelijke, in stand houdende of versterkende factoren in de omgeving (1e milieu: partner/ gezin, 2e milieu: school/ werk; 3e milieu: vriendengroep, vrije tijd; 4e milieu; sociale media) bij mogelijk verklaringen betrekken.

Symptoombestrijding als laatste optie: Pas als het desondanks niet lukt om een geloofwaardige en samenhangende verklaring te formuleren voor dat het zo gaan zoals het gaat, nemen we onze toevlucht tot slechts symptoombestrijding, bijv. medicatie, als het even kan dus bij voorkeur ingebed in een bredere verklaring en psychologische behandeling.

.
Persoonlijkheidsproblemen ...

… zoals Borderline, Narcisme, Theatrale, Afhankelijk of Vermijdende/ Ontwijkende Persoonlijkheidstreken, etc….

We hebben allemaal wel een aantal uitgesproken karaktertrekken. Vrijwel niemand is volledig in evenwicht en bovendien zou dat misschien ook wel erg saai zijn. M.a.w. de afwijkingen van het gemiddelde geven ook kleur aan het leven.

Voorbeelden: Sommige mensen neigen wat tot achterdocht, zijn afstandelijk, zijn sterker dan gemiddeld geneigd bovennatuurlijke verklaringen voor dingen te zoeken, zijn wat egocentrisch, hebben sterke stemmingswisselingen, trekken altijd de aandacht naar zich toe,zijn arrogant of met zichzelf ingenomen, geremd of vermijdend, erg onzelfstandig, voelen zich erg afhankelijke van anderen of zijn wat dwangmatig, etc.

Variatie rondom het gemiddelde: Zolang dat allemaal binnen een bepaalde bandbreedte blijft of men slechts af en toe eens over de schreef gaat, is er niets aan de hand en is er zeker geen reden om dat te laten onderzoeken, laat staan van een diagnose te laten voorzien.

Normaal – Abnormaal: Dat wordt anders als het te ver of te vaak buiten het normale gaat, als je het gevoel hebt dat je wel anders zou willen maar dat niet kunt, dat je je gedrag niet onder controle hebt en het gevoel hebt dat je het ahw niet zelf doet maar in feite geleefd wordt door iets in je dat sterker is dan jijzelf en het niet meer ’trekken’ zijn maar onderdeel dreigt te gaan uitmaken van het weefsel van je persoonlijkheid. Als dat ook nog eens problemen in de omgang met anderen oplevert en je er dus niet alleen zelf last van hebt maar  anderen ook, dan moet je toch wel gaan denken in de richting van persoonlijkheidsproblematiek en kun je het misschien maar beter laten onderzoeken,

Lees meer …

Hechtingsstoornissen ...

… en aanverwante problemen zoalsPostnatale depressie, Verwaarlozing, Adoptieproblematiek, etc. …

Onderzoek heeft de laatste 20 jaar steeds meer aanwijzingen opgeleverd dat de ontwikkeling van ons brein (‘Hardware’) in hoge mate bepaald en gestuurd wordt door wat wij doen, meemaken, voelen, etc. (‘Sotfware’) en dus dat de computer metafoor niet of maar zeer beperkt opgaat voor de hersenen.
.
‘Hardware’ (brein) en ‘Software’ (Mind/ psyche/ persoonlijkheid) blijken nl niet los van elkaar te bestaan (zoals je Windows op vrijwel alle computers kunt draaien), maar de hardware ontwikkelt zich afhankelijk van de software die je er op draait en andersom.
.
Een wat merkwaardige inleiding over een stuk over ‘Hechting’ en ‘Hechtingsproblematiek/ Hechtingsstoornissen’ ….
.
‘Nature’: Lange tijd is gedacht dat genen vrijwel alles bepaalden, dat ze de ontwikkeling op een zeer dwingende, niet aan te ontkomen wijze, stuurden en wij toch min of meer passief overgeleverd zouden zijn aan onze genen.
.
‘Nurture’: Dat blijkt niet zo te zijn. Genen vormen weliswaar de randvoorwaarden, de variatiebreedte waarbinnen de ontwikkeling kan plaats vinden, maar of genen ook werkelijk tot expressie komen blijkt in hoge mate af te hangen van omstandigheden en ervaringen.
.
‘Nature – Nurture’ – interactie: Hoe dat precies zit en voor welke eigenschappen dat meer of minder opgaat, zouden we een geneticus moeten vragen, maar ik geloof dat we wel mogen zeggen dat emotionele ervaringen, die wij tijdens ons leven opdoen en mn in de vroege jeugd, zeer bepalend zijn voor welke neuronale verbindingen in onze hersenen wel of niet worden aangelegd, worden versterkt of weer verdwijnen en daarmee de ontwikkeling van ons brein in hoge mate bepalen. In feite zou men kunnen zeggen dat ons brein eigenlijk een fysieke neerslag is van wat wij meemaken en beleven.
.
Vroege moeder-kind interactie: Als dat zo is, dan komt dat wat er sociaal-emotioneel tussen moeder en kind gebeurt in de vroege jeugd, opeens ook in een heel ander daglicht te staan en kon het wel eens veel belangrijker zijn dan we vroeger dachten, om er voor te zorgen dat er, vooral daar waar het fundament van het huis aangelegd wordt, zo weinig mogelijk mis gaat.
.
Fundament: En inderdaad blijkt dat mensen met bijv. een verstoorde hechting vatbaarder te zijn voor zo’n beetje elke denkbare psychiatrische stoornis, variërend van angst, depressie, ADHD, tot psychose, persoonlijkheidsproblematiek en verslaving. Kennelijk wordt de basis voor onze draagkracht/ kwetsbaarheid in de rest van ons leven, al vroeg gelegd.
.
Hechtingstheorie: Reden dus om op zijn minst een theorie te hebben over wat er in die vroegste kinderjaren gebeurt. Ik doe een poging: ….

Lees meer …

Relatieproblemen (1e milieu) ...

… waaronder Huwelijkse problemen, (V)Echtscheidingsperikelen, etc. …

Individuele en/ of relatieproblemen op ouder-/ echtpaarniveau: Los van eventuele problemen met een kind kan het natuurlijk ook zo zijn dat ouders, nog voordat dat symptomen bij hun kind te weeg brengt, zelf aangeven problemen te hebben, ofwel met zichzelf of met elkaar. Dat kan uiteraard ook reden zijn om zich naar ons te laten verwijzen. Maar ook dan zullen wij proberen de impact op of oorzaken door de context, in dit geval de kinderen, bij het geheel betrekken.

Juist omdat u als ouders veruit de belangrijkste mensen bent voor uw kind (-eren) van wie alles afkijken en nadoen, zou het absurd zijn het effect op en van de kinderen niet bij eventuele relatieproblemen te betrekken.

Barometers: Kinderen resoneren in feite voortdurend mee op uw emotionele binnenwereld en zijn in die zin te vergelijken met barometers die al een dag van te voren aangeven dat er slecht weer op komst is.

Lees meer …

Opvoedingsproblemen (1e Milieu) ...

… en problemen rondom Gezag, Consequent handelen, Op een lijn staan, etc. …

Moeilijke ‘Matching’: Ook voor opvoedingsproblemen geldt dat de oorzaak ervan primair in het kind kan zijn gelegen of terug te voeren is tot bepaalde eigenschappen, kwetsbaarheden of gevoelige snaren van u als ouder(s) waar uw kind feilloos (uiteraard onbewust) op in weet te spelen.

Secundair leren reageren: Behalve dat er dan iets aan het gedrag van uw kind zal moeten veranderen, is het ook erg belangrijk dat u zich bewust bent van uw eigen valkuilen, waardoor u uw automatische reactiepatronen op tijd leert herkennen, er ahw op tijd een rood lampje gaat branden, waardoor u ze kunt sturen en aldus weer baas wordt over uw eigen gedrag en emoties ipv andersom.

Ouderbegeleiding: Behandeling van een kind zonder een vorm van ouderbegeleiding heeft dan ook weinig kans van slagen, zeker naarmate het kind jonger is en er sprake is van veel verwevenheid met het systeem.

Ouders aan het roer: We zien dan ook meer heil in het ‘opleiden’ van ouders als therapeut van hun eigen kind dan dat wij uw kind gaan behandelen en dat in feite van u overnemen.

Lees verder …

Gezins- en familieproblemen (1e Milieu) ...

… over Ruzies, langs elkaar heen leven, ‘bondjes’, ‘zwarte schapen’, etc….

Systemische invalshoek: Elders op deze website hebt u uitgebreid kunnen lezen dat wij problehttps://www.polyzoom.nl/wp-admin/post.php?post=308&action=edit#men die iemand heeft, pas opvatten en behandelen als primair individuele problematiek als alle invloeden vanuit en op het systeem er omheen zijn uitgesloten cq in kaart gebracht.

Verschillende milieus: We maken daarbij gebruik van een model waarbij er om het individu een aantal steeds wijder wordende cirkels zijn getekend, die de invloed vanuit en op de omgeving verbeelden, tw: het 1e milieu (ouders, gezin, 2e milieu (school, werk), 3e milieu vrienden, kennissen, klasgenoten, 4e milieu (Sociale media, etc.)
.
Van buiten naar binnen toe inzoomen op het individu: Zeker naarmate de betrokkene (het kind) jonger is zullen we beginnen met het in kaart brengen van de context/ de verschillende milieus (Gezins, school, etc.) om vervolgens van buiten naar binnen in te zoomen op het individu.

Lees meer…                   

.
Problemen op school of werk (2e Milieu)

…zoals schoolverzuim, gepest worden, niet mee kunnen komen, reorganisaties, burn-out, etc. …

2e milieu: Weer even het Bio-Psycho-Sociale modes als uitgangspunt nemend, verbeeldt de volgende cirkel rondom het individuen en de ouders/ het gezin, het zgn. 2e milieu ofwel de invloed vanuit en op de school, studie of werkkring.

Aan welke kant van de interactie ligt de nadruk van de oorzaak van de problemtiek: Ook hierbij gaat het er in eerste instantie om in te schatten of en in welke mate de oorzaak van de problemen bij het individu of bij de omgeving, in dit geval specifieke omstandigheden op school (gepest worden, te grote, drukke klas, niet klikken met de juf of meester), arbeidsomstandigheden, collega’s, etc. is gelegen. En ook hier is het vaak niet het een of het ander maar een wisselwerking waarbij de omgevingsfactoren precies inwerken op toevallige eigenschappen,kwetsbaarheden of gevoelige snaren van het individu.

Lees meer …

Problemen met Leeftijdgenoten, etc. (3e Milieu) ...

… waaronder problemen in de omgang met leeftijdgenoten, klasgenoten, collega’s, etc. …

3e milieu: Vrije tijd, club, vereniging, vrienden, kennissen, etc.:
De nog weer wijdere 3e cirkel rondom het individu, zijn gezin (1e milieu), de school/ werk (2e milieu), verbeeldt de omgang met mensen die weer wat verder af staan tw leeftijdgenoten, ‘vrienden’, familieleden, kennissen, etc.).

Oorzaak of Gevolg: Ook daar kunnen er problemen zijn, zowel dat daar een belangrijke oorzaak van de problemen zijn gelegen alsook dat iemands problemen daar vooral tot uiting komen.

Lees meer …

Problemen met Sociale Media, etc. ( 4e Milieu) ...

… zoals problemen met de virtuele wereld van sociale media, games, internet, etc. …

Een 4e nog weer wijdere cirkel rondom het individu verwijst naar de virtuele wereld van sociale media, computergames, etc. Dit is de komende 10 jaar nog vooral van toepassing op kinderen en jeugdigen tot een jaar of 18, maar zal in de loop der jaren waarschijnlijk ook meer en meer volwassenen parten gaan spelen (tegen de tijd dat degenen die nu 12 – 18 zijn straks twintigers en dertigers zijn).

Belang: Wel degelijk relevant dus om daar in het ‘Poly-Zoom’- model een apart milieu (4e) aan toe te kennen, omdat kinderen en jeugdigen vaak vele uren in die wereld vertoeven, daar van alles meemaken wat invloed op hen heeft maar wat toch min of meer buiten ons zicht plaats vindt.

Lees meer …

Maatschappelijke problemen (5e Milieu) ...

… waaronder problemen rondom werkloosheid, financiële moeilijkheden, schulden, problemen met voorzieningen en instanties, etc. …

5e milieu: Cultureel-Maatschappelijk/ ‘Tijdgeest’: De wijdste cirkel die rondom een persoon met al zijn milieus getrokken kan worden is die van de culturele en maatschappelijke invloeden waar wij aan bloot staan en die ons vaak verregaand beïnvloeden.

Impliciet, onbewust en vanzelfsprekend: Probleem is dat het hier vaak gaat om allerlei impliciete normen en waarden die zo vanzelfsprekend zijn dat we ons nauwelijks kunnen voorstellen dat die er niet zouden zijn, dat dat ooit anders was, dat elders of voor anderen in onze samenleving, soms totaal andere normen en waarden gelden, die zij als even vanzelfsprekend ervaren als wij de onze.

Lees meer …

Culturele problemen (6e Milieu) ...

… w.o. problemen met aanpassing aan culturele normen, waarden, gebruiken, rituelen, gewoontes, integratie, inburgering, etc. …

Voorbeeld acculturatie problematiek: Wat te doen bij iemand die vanuit zijn cultuur de vrouw als ondergeschikt aan de man ziet, die lijfstraffen in de opvoeding onder bepaalde omstandigheden een reëele en goede optie vindt, die niets moet hebben van democratie, het praten over innerlijke roerselen onzin vindt of vanuit zijn achtergrond nooit geleerd heeft voorstellingen in zijn hoofd te maken van psychologische concepten die voor de meesten van ons inmiddels heel normaal en vanzelfsprekend zijn (Zoals dat je dingen ‘onbewust’ kunt doen, dat je angstig of onzeker kan zijn (ipv alleen maar gespannen), dat de wereld niet vergaat als je in je eer wordt aangetast, etc.) ?

Lees meer …

Spirituele, Religieuze, Existentiële probl. (7e Milieu) ...

… zoals vragen of problemen met zingeving, roeping, religie, dood en leven, zin en onzin van het lijden, etc. …

lees verder …

 Doelgroepen

1. Kinderen en Jongeren

 

Wij bieden hulp aan kinderen en jongeren van 4 tot 18 jaar en hun ouder(s). Ons primaire focus ligt bij het kind/ de jongere in relatie tot zijn omgeving. (gezin, school, vrije tijd) Lees meer …

 

”2.

.
Adolescenten en volwassenen (> 18 jaar) kunnen bij ons terecht voor individuele- of relatieproblematiek. Afhankelijk van de problematiek zullen we zonodig belangrijke anderen er bij betrekken. Lees meer …

3. Professionals

.
Voor werkers o.a. in de gezondheidszorg bieden wij supervisie, coaching en onderwijs/nascholing. Neem gerust contact met ons op voor nadere informatie en kosten. Lees meer …

Wat bieden wij?

           Cliënten

R

Diagnostiek

Geen behandeling zonder diagnostiek: Als eerste is natuurlijk altijd een vorm van diagnostiek noodzakelijk. Zeker vanuit een medische achtergrond hebben wij meegekregen dat ‘je van mensen afblijft zolang je niet weet wat er aan de hand is’ …

Lees meer ...

Vergelijk het met je auto die kapot is. Je zou toch vreemd staan te kijken als een monteur zomaar in het wilde weg wat lampjes en ruitenwissers zou gaan vervangen zonder eerst te achterhalen wat er aan de hand is.


Of een chirurg die zomaar in het wilde weg in je buik gaat snijden omdat je buikpijn hebt.


Voor ons aldus zo vanzelfsprekend dat wij ons niet kunnen voorstellen dat dat niet voor iedereen net zo vanzelfsprekend is. Niet overal hetzelfde: Toch is dat gek genoeg in bepaalde delen van de maatschappij veel minder vanzelfsprekend en is er een neiging om i.g.v. psychische problematiek er van uit te gaan dat je wel kunt gaan behandelen, zonder eerst diagnostiek te hebben verricht (misschien ook omdat dat goedkoper lijkt. Echter vaak blijkt ‘goedkoop’ ‘duurkoop’).


Voor ons aldus te absurd voor woorden en niet iets waar wij überhaupt over in gesprek willen met mensen die daar vraagtekens bij plaatsen. Lees meer

R

Consultatie

Wij bieden medicamenteuze, systemische en (kinder- en jeugd-) psychiatrische consultatie en ‘second opinions’ …

Lees meer ...

Iedereen zijn eigen specialisme:Iedere hulpverlener en praktijk heeft in de loop der jaren bepaalde gebieden waar men meer affiniteit mee of talent voor heeft en waar men dus speciale expertise voor heeft ontwikkeld.


Geen enkele hulpverlener heeft alles op alle gebieden in huis waar u baat bij zou kunnen hebben (althans wij niet en wij hebben ook nog nooit iemand ontmoet die dat wel heeft).


Consultatie: Om er voor te zorgen dat iedereen toch kan profiteren van de deskundigheid van andere dan uw eigen hulpverlener, bestaat er een systeem van consultatie.


Dat houdt in dat iedere hulpverlener de specifieke deskundigheid van een collega hulpverlener kan inroepen in de vorm van een soort ‘second opinion’.


Mocht u consultatie wensen of aan te bieden hebben, neem dan gerust contact op.

Lees meer …

R

Behandeling

Systemische behandeling tenzij …: Het heeft geen zin om de behandeling van een kind met bijv. ADHD te beperken tot het instellen op medicatie, als we op het niveau van het eerste milieu (Gezin) een explosieve en aan alcohol verslaafde vader hebben beschreven, op het 2 milieu (School) een leerstoornis en het gepest worden, op het 3e milieu (Vrije tijd) een gebrek aan aansluiting bij leeftijdgenoten en op het 4e milieu (Virtuele wereld) een overmatig in beslag genomen worden door Sociale media en/ of gameverslaving …

Lees meer ...

Boven het niveau van symptoombestrijding: Althans het instellen op medicatie kan wel enige zin hebben en zelfs wel een aantal problemen op andere gebieden helpen doorbreken, maar het is onze beroepseer te na om al die in stand houdende factoren te laten liggen en ons te beperken tot de pillen.


In die zin streven we er altijd naar om wat wij doen boven het niveau van symptoombestrijding uit te tillen, hoewel dat natuurlijk lang niet altijd lukt (en uiteraard ook sterk afhankelijk is van of men dat wel wil want wij kunnen wel van alles willen maar de patiënt/ ouders blijven, ook bij ons het laatste woord houden).


Behandeling in verlengde van diagnostiek: Onze behandelingen laten we zo veel mogelijk aansluiten bij wat we op de verschillende niveaus in kaart hebben gebracht. De diagnostiek moet ma.a.w. richting geven aan de behandeling die dus logisch in het verlengde daarvan moet liggen.


Om een indruk te krijgen van het soort behandelingen dat wij in zouden kunnen zetten verwijs ik u naar elders op deze website.Lees meer 2 …

R

Begeleiding

Begeleiding is meer steunend en structuren van aard en speelt de ander dus een belangrijker rol waarbij hij/ zij bepaalde aspecten overneemt die betrokkene zelf niet kan. Hierbij wordt dus meer gewerkt vanuit een zgn. ‘handicapmodel’

Lees meer ...

Begeleiding vs Behandeling: Wat is nu het verschil tussen begeleiding en behandeling, zult u zich misschien afvragen.


Behandeling is op verandering binnen de persoon en/ of zijn context gericht waarbij de eigen autonomie veel nadrukkelijker als uitgangspunt wordt gekozen.


Wij zijn bij PolyZoom meer op behandeling dan op begeleiding gericht, maar hebben voor begeleiding wel goede samenwerking met andere partners die zich juist daar meer op hebben toegelegd en dus vanuit een andere grondhouding werken.


Grijs overgangsgebied: Uiteraard is de grens tussen behandeling en begeleiding in de praktijk vrijwel nooit scherp te trekken en zijn er allerlei grijze overgangsgebieden waarbij wij tijdens een behandeltraject ook vaak tijdelijk en op onderdelen even op een begeleidingsmodus overstappen. Gebeurt dat echter structureel en is daar op een gegeven moment meer wel sprake van dan niet, dan zullen wij on overleg met u verwijzen naar collega’s die daar beter in zijn en dus ook meer kunnen bereiken. Lees meer …

R

Coaching Clienten

Een gebied waar wij ons in de loop der tijd ook geleidelijk aan steeds meer op zijn gaan toeleggen, n.a.v. het feit dat zorgverzekeraars steeds meer diagnoses uit sluiten van vergoeding. Zo wordt tegenwoordig de behandeling van alle arbeidsgerelateerde problematiek, aanpassingsstoornissen, identiteitsproblematiek, maar ook relatietherapie (!)  niet meer vergoed en komt behandeling daarvan aldus voor eigen rekening of van die van de werkgever/ UWV. Sowieso is het ontbreken van een diagnose voor de zorgverzekeraars een reden om vergoeding te weigeren…

Lees meer ...

Mn. het niet meer voor vergoeding in aanmerking komen van relatietherapieën (Tenzij er bij een van de ouders sprake is van een psychiatrische diagnose) vinden wij een probleem omdat wij dagelijks de desastreuze gevolgen van bijv. (v) echtscheidende ouders op hun kinderen voorbij zien komen. (Waarbij je je kunt afvragen wat uiteindelijk duurder is …)


Geen diagnose: Er is, m.a.w. de laatste jaren een steeds grotere groep mensen ontstaan die wel forse problemen hebben, die echter toevallig net niet in een diagnostische categorie passen en daardoor de hulp niet meer vergoed krijgen (en dus van hulp afzien).


Voor die groep is er dus coaching met enigszins gunstiger tarieven, maar wat in feite een elitair soort geneeskunde sterk in de hand werkt, omdat er nu eenmaal mensen zijn die dat gemakkelijk kunnen betalen en anderen helemaal niet.


Wezenlijke verschillen tussen coaching en therapie zijn er niet, althans niet zoals wij tegen coaching aankijken, met dien verstande dat Coaching vaak praktischer blijft, dichter bij de directe, concrete situatie waar de problemen zich voordoen waarbij allerlei eventuele achterliggende persoonlijke zaken hooguit aangestipt maar niet uitvoerig onderwerp van gesprek worden.


Hebt u zelf problemen waarbij het ons niet lukt deze onder te brengen in een diagnostische categorie die voor vergoeding door uw zorgverzekeraar in aanmerking komt, dan zullen we proberen samen met u naar een betaalbare oplossing te zoeken.


Misschien kunt u vooraf dan alvast eens even uw licht op steken bij uw werkgever, de bedrijfsarts, het UWV of andere instanties waar wij nu even niet opkomen. Lees meer …

           Professionals

R

Coaching/ Werkbegeleiding professionals

Begeleiding van zorgprofessionals in opleiding of in hun werk is uiteraard ook mogelijk. Bijv. als ze tegen bepaalde zaken aanlopen die de uitvoering van hun werk negatief belemmeren en dus wellicht in het kader van reïntegratie en/ of uitvalpreventie…

Lees meer ...

Wij hebben alle drie speciale affiniteit met arbeidsgerelateerde problematiek en zijn bezig ons op dit gebied te profileren. Voor grote ingewikkelde reïntegratietrajecten bereiken grote instellingen als het UWV voorlopig waarschijnlijk meer omdat zij beter weten wat er aan functies en banen zoal beschikbaar is en waar meer of minder behoefte/ vraag naar is. Mn. echter als er sprake is van interfererende psychiatrische/ persoonlijkheidsproblematiek, denken wij wel iets toe te voegen te hebben. Lees meer …

R

Supervisie

Supervisie en werkbegeleiding zijn beiden vormen van begeleiding van professionals in opleiding door een professional die reeds klaar is met de opleiding en veelal zelfs al een groot aantal jaren praktijkervaring heeft. Het onderscheid tussen supervisie en werkbegeleiding is niet scherp en er zijn vele overgangsvormen. Igv supervisie ligt de nadruk wat meer op de persoon van de supervisant waarbij de ingebrachte casuïstiek meer beschouwd wordt als aanleiding waardoor bepaalde persoonlijke eigenschappen of geneigdheden duidelijker zicht baar worden…

Lees meer ...

Bij werkbegeleiding blijft men dichter bij de concrete, praktische zaken waar men tegen aan loopt en waar een oplossing voor gezocht wordt en blijft de persoon mee op de achtergrond.


Intervisie is een aangepaste vorm waarbij professionals van gelijk opleidings- en ervaringsniveau, elkaar praktijksituaties voorleggen met de vraag om mee te denken over een verklaring en/ of oplossing. in feite een vorm van intercollegiale consultatie waarbij met dat laatste vaak een eenmalige consultatie ofwel een soort second opinion wordt aangeduid, terwijl intervisie structureler is en een vaste groep professionals regelmatig bij elkaar komen om cases te bespreken. Igv intercollegiale toetsing op second opinion is een concrete casus dus de aanleiding voor consultatie; igv intervisie komen mensen op vaste tijden en dus regelmatig bij elkaar en wordt dan ter plekke gekeken of iemand iets in te brengen heeft.


Handig schemaatje: Op een continuüm van aandacht voor de persoonlijke aspecten naar de concrete, praktische problemen, verhouden de verschillende vormen zich onderling tot op de volgende manier: Persoonlijk — inzichtgevende therapie — gedragstherapie — supervisie — intervisie — coaching — werkbegeleiding — praktische, concrete probleemoplossend.


Lees meer …

R

Onderwijs/ Bij- en Nascholing

Doelgroep: Tenslotte kunnen wij worden benaderd voor bij- en nascholing van medewerkers van (jeugd-) zorginstellingen, studenten psychologie, orthopedagogie, SPV, al dan niet in opleiding, zoals ook medewerkers van sociale wijkteams en CJG’s (die immers agv de transitie van de jeugdzorg naar de gemeente verondersteld worden in korte tijd heel veel kennis van psychopathologie te hebben), studenten van onderwijs instellingen, beleidsmakers of anderen die hun kennis van psychopathologie, systeemdenken/ gezinstherapie en/ of farmacotherapie (of andere onderwerpen waarvan u op grond van deze website vermoedt dat wij daar zinnige dingen over zouden kunnen zeggen) opfrissen of verdiepen…

Lees meer ...

Docenten: De heer Eisenga (Psychiater) heeft 12 jaar lang onderwijs gegeven aan de afdeling postdoctoraal onderwijs aan psychologen en orthopedagogen van de Rijks Universiteit Groningen. Hem kunt u benaderen voor psychiatrische onderwerpen.


De expertise van mevr. Heezen  is meer gelegen op het gebied van systeemdenken/ gezinstherapie.


Ligt een aangevraagd onderwerp voor bij- en nascholing te ver buiten ons eigen expertise gebeid dan zullen wij daar een externe docent bij zoeken.


Vraaggestuurd ipv aanbodgestuurd onderwijs: Mocht u behoefte hebben aan een cursus over een bepaald onderwerp dan kunt u dat aangeven door ons een mailtje te sturen. Wij plaatsen dat dan als voorstel op onze website waar mensen op kunnen reageren. Hebben minstens 10 mensen aangegeven belangstelling te hebben voor dat aanbod, dan formuleren wij in overleg een concreter aanbod met een programma, tijd, plaats en kosten, plaatsen dat op de site en vragen die 10 mensen aan te geven of ze zich daadwerkelijk willen opgeven en anderen in hun omgeving attent willen maken op ons aanbod. Zodra er 10 aanmeldingen zijn huren we een locatie, versturen we de uitnodigingen en werken we e.e.a. administratief verder af.


Kosten: Mbt de kosten gaan wij uit van € 150,= per uur inclusief zaalhuur, koffie, thee, ev. readers, etc. gebaseerd op een groep van 10 mensen (€ 15,= p.p. per uur). De kosten kunnen dan verder omlaag als ze gedeeld kunnen worden door meer mensen met, afhankelijk van het onderwerp en de gekozen werkvorm, een maximum van 15 mensen omdat we anders bang zijn dat het ten koste gaat van de kwaliteit.


Contact: Eventuele verzoeken kunt u mailen naar: [email protected] en een aankondiging van ons aanbod zal t.z.t. verschijnen onder het laatste tabblaadje van de homepagina.  Lees meer…

R

Informatie nodig voor het inkoopbeleid

Deze website is up te date en voldoet aan alle criteria en voorwaarden voor contractering, die daaraan per 01-01-2017 gesteld zijn door Zorgverzekeraars en Gemeentes, teneinde te kwaliteit en aanbod te kunnen monitoren en op basis daarvan te kunnen bepalen welke zorg ze wel en niet bij ons in kunnen/ willen kopen…

Lees meer ...

De genoemde criteria waaraan een GGZ website vanaf 01-01-2017 moet voldoen, zijn:


De Zorgaanbieder publiceert op een EIGEN website:


  1. Behandellocatie(s)
  2. Contactmogelijkheden
  3. Doelgroepen
  4. Specialisaties
  5. Behandelmogelijkheden cq behandelmethodieken
  6. Toegangstijd per locatie
  7. Wachttijden per locatie (Bij > 4 weken verwijzing naar andere zorgaanbieder of zorgadviseur van de zorgverzekeraar)
  8. Gehanteerde tarieven e.d. m.b.t. zowel het onder de Basisverzekering verzekerde zorgaanbod als het niet-verzekerder zorgaanbod. 
  9. Beschrijving hoofdbehandelaarschap
  10. BIG registratie
  11. Beschrijving dossiervorming
  12. Vermelding Handelsregister (Kamer van Koophandel)
  13. Beschrijving van klachtenafhandeling.

PolyZoom voldoet aan al deze criteria zoals een ieder kan nagaan door de betreffende hyperlinks per criterium te volgen.


Mocht er desondanks onduidelijkheid bestaan over een onderdeel aarzel dan niet en neem contact op met mevr. J. Heezen, praktijkmanager

[email protected] of

050 – 406.36.50)


Lees meer …

$

Stap 1: Verwijzing & aanmelding

.
Om u of uw kind in te kunnen schrijven hebben dus twee dingen nodig, tw:

1. Verwijsbrief (die aan bepaalde eisen moet voldoen.)

2. Ingevuld Aanmeldformulier. (Dat u hier kunt downloaden)

Zodra we die binnen hebben krijgt u een uitnodiging voor een intakegesprek.

Wie mogen verwijzen ?

* Als het een volwassene betreft (>18) dat hebt u een verwijzing nodig van uw huisarts, bedrijfsarts of medisch specialist.


* I.g.v. een kind/ jongere (<18) kan dat, behalve uw huisarts, ook ev. een schoolarts, kinderarts, een Sociaal Wijkteam (SWT) of Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG) zijn.

Stap 2: Vragenlijsten, ROM

 

.
Voorafgaand aan het intakegesprek krijgt u als beginmeting per mail een vragenlijst toegestuurd door Embloom om een zgn. ‘baseline’ te bepalen, waarmee een volgende meting aan het einde van de behandeling kan worden vergeleken hetgeen kan worden gebruikt als maat voor de effectiviteit van onze behandelingen.

 

Effectmeting en Dig. Anamnese & Rapportgenerator ?

 Dit wordt ‘ROM’-men genoemd en is sinds enkele jaren door de overheid verplicht in een poging om te achterhalen wat wel en niet en in welke mate werkzaam is bij welke klachten.

 


 

Wij spelen zelf al jaren met de gedachte om een digitale anamneselijst met rapportgenerator, te ontwikkelen, dwz een vragenlijst met een routing die u thuis invult en waarvan de antwoorden reeds voor het intakegesprek per mail naar ons opgestuurd worden en automatisch in vooraf vastgestelde velden van een conceptintakebrief terecht komen en die we dan alleen nog maar hoeven te redigeren.

 


 

Helaas is het er nog steeds niet van gekomen en vrezen we dat dat misschien ook zo blijft omdat dat onwaarschijnlijk veel werk is om zoiets te ontwikkelen.

 


 

Wilt u er meer over weten dan vindt u hier nadere informatie en uitleg …..

 

Stap 3: Intakegesprek

.
Tijdens het intakegesprek proberen we zoveel mogelijk klachten en symptomen (kralen) in een logisch, samenhangend onderling verband te plaatsen (ketting).

Dat resulteert in een conceptintakebrief met (tenzij het heel duidelijk is) aan u de vraag die te redigeren totdat u het kunt beleven als uw eigen verhaal …

Uw EIGEN verhaal

… en dus maximaal geloofwaardig. Pas dan sturen we de brief naar de huisarts/ verwijzer, waarvan u zelf uiteraard ook een kopie krijgt.


Lijkt misschien wat omslachtig maar blijkt op zich al erg therapeutisch en soms helft van het werk …


Lees meer … (bijv. over met wie u het intakegesprek zult hebben en wie de behandeling gaat doen)

Stap 4: Diagnose & Behandelplan

.
Dat mondt uit in een diagnose en in het verlengde daarvan behandelplan/ -voorstel, met doelen en termijnen, …
.

Behandelplan

… die veelal in de de intakebrief worden opgenomen maar soms ook beschreven worden in een tweede brief, de zgn. diagnostiekbrief, waarvan u tijdens het adviesgesprek ook weer een kopie krijgt.

Stap 5: Behandelfase

.
Waarbij we proberen iets aan de problemen te doen. Er wordt regelmatig geëvalueerd waarbij we nagaan of we nog op koers liggen, in hoeverre de gestelde doelen inmiddels al dan niet zijn bereikt en in welke richting we de koers eventueel moeten bijstellen

Realistische verwachtingen

In de praktijk blijkt vaak meer bereikt te kunnen worden door de persoon te helpen om zijn/ haar omgang met de dingen te veranderen, dan dat de dingen zelf nu zozeer te veranderen zouden zijn (10% ?).


Enerzijds omdat het vaak voldongen feiten omstandigheden betreft, gewoontes en patronen buitengewoon hardnekkig, weerbarstig en goed bestand tegen beïnvloeding van buitenaf (en dus verandering) zijn en anderzijds omdat, …


… als het al lukt de omstandigheden te veranderen, je telkens weer in situaties verzeild blijkt te raken die je confronteren met diezelfde kwetsbaarheden en ‘gevoelige snaren’ en het dus niet uitkomt boven het niveau van symptoombestrijding.


In elk geval zijn wij in de loop der jaren steeds huiveriger geworden om te veel verwachtingen omtrent de veranderbaarheid/ maakbaarheid der dingen/ mensen te wekken die we niet kunnen waarmaken.


Igv angst bijv. kan het doel zijn de angst te doen verdwijnen maar ook jezelf te leren zien als iemand die daar tegen kan. Waarschijnlijk moet het allebei maar het een (eerste) kan niet zonder het andere (tweede) maar wel andersom …

Stap 6: Evaluatie en Afsluitfase

.
Tegen de tijd dat de doelen bereikt zijn gaan we toewerken naar een afronding om weer op eigen kracht verder te kunnen.
(Het zou ook kunnen zijn dat wij het niet of onvoldoende blijken te kunnen en ipv ‘aan te gaan rommelen’, verwijzen wij u dan door)
De behandeling wordt geëvalueerd en het effect ervan gemeten …

Behandelevaluatie

Dat gebeurt op twee manieren, tw:  kwantitatief (‘of’ en in ‘welke mate’ iemand is verbeterd) gemeten m.b.v. dezelfde  3 ROM vragenlijstjes die u voorafgaand aan de intake ook ooit door een externe instantie (‘TelePsy’) hebt toegestuurd gekregen en ingevuld en …


 … kwalitatief (Waardoor ?) adhv een zelf ontwikkeld lijstje met 5 open vragen (die dus niet zozeer gericht zijn op ‘dat’ en ‘hoeveel’ u of uw kind veranderd bent/ is, maar op de vraag ‘waardoor’).Leer meer …

Stap 7: Follow up

.
We zijn natuurlijk ook heel benieuwd naar de lange termijn effecten van onze behandelingen en dus de vraag of en hoe lang de effecten na afsluiting aan blijven houden/ beklijven. Misschien is dat zelfs wel veel belangrijker dan het korte termijn effect. Vooral ook van belang om op geleide van dat soort feedback onze behandelingen gericht bij te kunnen schaven.
.
maar dat zit helaas nog onvoldoende in het systeem/ denken van de GGZ.
.
Dus mocht u over een jaar …… dan houden wij ons aanbevolen …. 

Leren van feedback

Officieel zouden we dat moeten achterhalen door u een half jaar of een jaar na afsluiting nog eens dezelfde ROM vragenlijstjes toe te sturen.


Dat blijkt in de praktijk echter administratief en logistiek zo veel voeten in de aarde te hebben dat het er vaak niet van komt.


Eigenlijk zou je dat moeten kunnen uitbesteden een externe instantie met de juiste mensen dwz met tijd, geld, discipline en ervaring met follow-up effectonderzoek en hoewel dat nu dus nog niet gebeurt, zou het kunnen zijn dat u ooit nog eens een lijstje toegestuurd krijgt van bijv. uw zorgverzekeraar of uw gemeente i.s.m. bijv. de RUG (hoewel dat juridisch waarschijnlijk wel niet zal mogen …?)

Praktijkadres
Polyzoom, Praktijk voor Kind, Jeugd en Gezin
Bahler Boermalaan 14

9765 AP  Paterswolde (Drenthe).

Postadres
Postbus 110, 9765 ZJ
Eelde – Paterswolde

Telefoon
050 – 406 36 50 (Dhr. Eisenga en mw. Heezen)

 

.