Selecteer een pagina
 Polyzoom Header Praktijk voor kind, jeugd en gezin

Doelgroep Algemeen (2B)

16 mei 2016 | Doelgroep, Indicaties en Contra-Indicaties (2B)

Auteur: T.B. Eisenga
Laatste Update: 28-05-2016

Wie kunnen het beste van het aanbod van PolyZoom profiteren/ Op wie richten wij ons primair ?

  • Kind- en Jeugd: Wij profileren ons in de eerste plaats als praktijk voor kinderen en jeugdigen tot 18 jaar.
  • Gezin: Maar omdat de problematiek op die leeftijd zelden uitsluitend individueel van aard is, maar vrijwel altijd verweven is met die van overige gezinsleden (ofwel in oorzakelijke zin en/ of dat het impact heeft om anderen), betrekken we waar mogelijk/ nodig ook altijd het gezin erbij. In ieder geval de ouders als belangrijkste derden en soms ook broertjes en zusjes (en zelfs opa’s en oma’s of de leerkracht, als dat nodig of gewenst is).
  • Volwassenen en Ouderen: Maar ook als de aangemelde patiënt een volwassene of oudere is (65+) dan nog zullen we proberen belangrijke derden erbij te betrekken (Waarbij het overigens niet perse zo is dat die derden dan ook fysiek aanwezig moeten zijn. Systeem-/ gezinstherapie verwijst dus niet perse naar degenen die daadwerkelijk deelnemen aan de behandeling maar naar het focus van de behandeling, waarbij een systeemtherapeut dus vooral ook zal vragen naar het effect van de klachten op anderen en de invloed van anderen op de klachten, waarbij die ‘anderen’ worden geordend mbv verschilende ‘milieus’ die als cirkels om elk individu heen liggen ….

LEES MEER …

De verschillende milieu’s: Elk individu is dus m.a.w. omringd door meerdere, steeds wijder wordende cirkels:

  • 1e milieu: De eerste cirkel is de partner of het gezin.
    • (1,5e milieu: De invloed vanuit of op de familie [opa’s en oma’s, ooms en tantes, etc.] liegt er soms ook niet om en zou daarom ev. als een apart 1,5 e milieu kunnen worden onderscheiden).
  • 2e milieu: De tweede cirkel is de school (of igv volwassenen het werk)
  • 3e milieu: de derde cirkel de leeftijdsgroep, vrienden, sportclub, vrije tijd.
  • 4e milieu: een vierde, nog wijdere cirkel, verbeeldt de virtuele wereld van de sociale media, games, etc. waar kinderen/ jongeren ook een steeds grotere deel van hun tijd in vertoeven.
  • 5e, 6e en 7e milieu: Soms onderscheidt men nog meer milieus die als steeds wijdere cirkels om een individu getrokken kunnen worden en van waaruit allerlei invloeden werken of waarop het individu met zijn klachten en/ of problemen invloed op uitoefent.
    • Allerlei maatschappelijke problemen en invloeden (bijv. ) zou je dan het 5e milieu kunnen noemen;
    • het 6e milieu verwijst naar culturele aspecten (bijv. het behoren tot een etnische groep met gewoontes, normen en waarden die conflicteren met die van de maatschappij … ) en …
    • het 7e milieu tenslotte naar zaken die met spirituele, religieuze, existentiële of zingevingsaspecten te maken hebben (Bijv. dingen die van je verwacht worden maar die niet verenigbaar zijn met je normen en waarden … )

In- en uit-‘zoomen’: We beginnen het onderzoek/ diagnostiek bij het individu (aangemelde patiënt) en ‘zoomen’ vervolgens a.h.w. uit (vandaar ook de naam ‘PolyZoom’), zodat steeds wijder wordende cirkels (milieus) in beeld komen die, waar nodig, bij het begrijpen en de oplossing van het probleem betrokken kunnen worden. Dwz. ouders, overige gezins- en/ of familieleden, de leerkracht, een voetbalcoach, etc. (Uiteraard alles in nauw overleg met ouders en kind en alleen op uitdrukkelijk verzoek en dus niet standaard en zeker niet buiten u om).

Volwassenen: Daarnaast kan het natuurlijk ook gebeuren dat een van de ouders, n.a.v. de problemen van hun kind, tegen eigen individuele problematiek aanloopt, die wij dan, indien mogelijk en gewenst, meenemen in ons behandelplan, zeker als e.e.a. van invloed is op de problematiek van de aangemelde patiënt (het kind) of andersom.

> 18 jaar: Dat betekent niet dat u als volwassene voor uw eigen problematiek slechts bij ons terecht zou kunnen, n.a.v. de problemen van uw kind of alleen als deze met de problemen van uw kind verweven zijn. U kunt zich ook geheel los van uw kind naar ons laten verwijzen, zelfs als u helemaal geen kinderen hebt of als ze allang de deur uit zijn. En hoewel wij ooit (2008) begonnen zijn als specifiek kinder- en jeugdpsychiatrische praktijk, is de verdeling Kind/ Jeugd vs Volwassenen vs Ouderen tegenwoordig (2016) ongeveer 45 / 45/ 10%.

< 65 Jaar: Omdat onderzoek en behandeling van ouderen (>65 jaar) een vak apart is waarvoor specifieke deskundigheid is vereist en wij ons daar (nog) niet heel erg in thuis en bekwaam in voelen, hebben wij de leeftijdsgrens voorlopig echter bij ongeveer 65 jaar gesteld. Bent u duidelijk ouder dan kunt u zich wellicht beter naar een geriater laten verwijzen om optimaal van de bestaande diagnostische en behandelmogelijkheden te kunnen profiteren. Gaat het echter niet om uitgesproken psychiatrische problematiek, maar om problemen die u ook al had of had kunnen hebben toen u nog < 65 was en zeker als u lichamelijk gezond bent en geen grote hoeveelheden somatische medicatie gebruikt (en waardoor de kans op interacties met onze medicatie groter wordt), kunt u wel bij ons terecht. Mochten we bij nader inzien toch het gevoel hebben dat u elders beter op uw plaats bent, dan zullen wij u gericht door verwijzen.

Informatie voor verwijzers: De op deze website beschreven informatie is uiteraard ook bedoeld voor verwijzers (Huisartsen, Sociale Wijkteams, Centra Jeugd en Gezin (CJG’s), kinderartsen, schoolartsen, bedrijfsartsen, overige medisch specialisten, etc.) die op zoek zijn naar hulp voor hun cliënten/ patiënten.

Intercollegiale consultatie: Tenslotte zijn wij uiteraard ook beschikbaar voor collega hulpverleners voor collegiaal overleg, consultatie en/ of (medicamenteuze) mede-/ deelbehandeling. (Hoewel een kanttekening hier op zijn plaats is, nl dat uitsluitende medicamenteuze medebehandeling van een patiënt die bijv. bij een psychotherapeut in therapie is, en dus zonder dat het hoofdbehandelaarschap wordt overgedragen, niet echt mogelijk is, althans onlangs elders in den Lande aanleiding was voor uitspraken van het tuchtcollege dat degene die medicatie voorschrijft uiteindelijk eindverantwoordelijk is en dus ook voor de psychotherapie. Reden dus om hier terughoudend mee om te gaan. Farmacotherapeutisch meedenken en advies mag dus wel, daadwerkelijk zelf voorschrijven binnen een consultatieve relatie niet of kan tot penibele situaties leiden.

-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-

Interne links: (naar geassocieerde onderwerpen BINNEN deze website)

  • .

Externe links: (naar geassocieerde onderwerpen BUITEN deze website)

  • .
<INPUT TYPE="button" VALUE=" TERUG " onClick="history.go(-1);">